Kalian, entri ni adalah panjang berjela, kena baca word-to-word... kalo tak kang tak paham apa yang saya story... :D
*
*
Semalam saya telah ke pejabat KWSP untuk satu urusan. Urusan yang sepatutnya semudah ABC, telah bertukar menjadi A to Z gara-gara CAP JARI... huhuhuuuuu
Kalian, dukacitanya dimaklumkan bahawa saya nih mempunyai satu kekurangan. Errr... bukan takde jari-jemari, tapi CAP JARIku bermasalah. Jari-jari saya nih almost rosak sebab kalah dengan sabun. Tak kira laaaa sabun hape, dari yang semahal-mahalnya sampai laa yang murah... sama jer efeknya pada jari saya. Sejak saya makan supplements, ada laa kureng sikit pengelupasan jari saya tu tapi still tak cured sepenuhnya... *nanges*
Sebab itulah, saya dan losyen tangan umpama irama dan lagu, tak boleh dipisahkan.. jika dipisahkan pincanglah lagu rosaklah irama.... kata P.Ramlee kepada saya di dalam mimpi.
*
Apatah lagi bila saya bergelumang dengan kerja-kerja rumah, hmmm... paham-paham jek laa kan, mana laaa boleh seorang domestic gojes goddess (tiba-tiba guna istilah nihhh) macam saya nih nak stop dari buat keje-keje umah? Ni pun pasal laki takde, agak kurang laaaa keje yang nak dibuat. Kalo laki ado??? huhuhuuuuu... siang malam dikerjain laki ada kerja... :P
*
Jadi bila jari-jariku sakit semua dok asik menggelupas je, maka cap jari saya semestinya sentiasa berubah lahhh.... Memang bermasalah wehhhhh... Penggunaan MyKad yang canggih konon-kononnya tu lagik menyusahkan hidup saya tawww... Setiap kali nak guna MyKad dan cap jari saya untuk dikawenkan, mesti laaa bermasalah. Memang tak boleh nak detect hokehhhh... Dan setiap kali tu jugaklah mak menebalkan muka memberitahu jari mak nih bermasalah nok..toksahlah ko dok tekan kuat-kuat jari mak nih kat tempat scan cap jari tu, memang nan ado cap jari mak nihhh... huhuhuuuuu... Dan biasanya nanti pegawai tu mesti sengih-sengih kambeng cakap saya nih kena amik maid nih, saya nih rajin sangat buat keje umah nihhhh... what the **** whatever... ado mak kesah???? hahhahahaaa....
*
Panjang gilor mukadimah saya.... *LOL*
*
Dan nak dijadikan cerita, kemuncak permasalahan cap jari saya adalah semalam di Pejabat KWSP. Seperti biasa memang tak boleh nak detect langsung cap jari saya nih. Sedangkan borang-borang dan segala-mala dokumen memang dah perfect lah saya submit, tapi when it comes to cap jari... failed!!! Sebabkan cap jari saya tak boleh nak detect dengan KWSP mahupun JPN, maka permohonan saya tak boleh nak diproses... *pengsan*
*
Pegawai KWSP yang baik budi bahasa itu bagi saya 2 pilihan:
1. Balik umah, cure jari saya, pakai losyen ke hape ke... lepas seminggu datang balik tengok boleh detect ke tak ===> which is pada saya NO GUARANTEE at all..
2. Pergi ke JPN (nasib baik sebelah bangunan jer), mintak borang JPN12 ataupun surat akuan/cabutan kad pengenalan.
*
Memang saya takde pilihan lain selain dari terpaksa ke JPN pulak. Nasib baik masa tu baru kul 11 am, kira sempat laa saya berkejar ke JPN dan balik semula ke KWSP, jika urusan di JPN berjalan lancar. Wohohohoooo... mak nih dah laaa mengheret si Ainin, memang terasa agak stress lah di situ. Namun saya mesti settlekan semuanya hari tu jugak, maka menapaklah saya ke JPN. Sampai kat JPN, orang memang dah ramai tahap semut menghurung gula... Nombor giliran ketika itu adalah 1032, dan saya punya 1480.. GILORRRRR????? Ini kalo saya menunggu nih, memang kompem sampai petang tak settle. Saya pun menebalkan muka pi tanya acik kaunter pertanyaan tu dan menyatakan masalah saya. Acik tu suruh saya jumpa dengan Penolong Pengurus kat situ.
*
Dan bila dah berurusan dengan Puan Penolong Pengurus tu, dia terus tolong saya direct berurusan dengan salah seorang pegawai kat situ, kira potong queue teruslahhhh... MALANGNYAAAAAA, cap jari saya memang langsung tak boleh nak dipadankan. Dan solution yang diberi adalah, samada membawa suami atau adik beradik atau saudara mara terdekat untuk pengesahan... owhhh.. sampai sini, saya dah blur.. mak nak nanges pun ado... :(
Saya beritau, suami saya tak ada kat Malaysia tanah tumpah darahku, adik beradik semua keje luor Johor (ok yang ini terpaksa tipu), mak ayah saya pun takde di sini (ni btol pasal mak ayah saya balik kampung).. kiranya saya nih sebatang kara jek lah kat sini senang citer. Tapi pegawai tu memang cannot help maaa.. melainkan ketua dia bagi lepas. Maka saya disuruh mencemar duli jumpa lagi penolong ketua dia.
*
Okeh.. saya pun pi laaa pungpangpungpang cerita masalah saya. Siap saya cakap, nih memang saya nihhh.. tak tipu... tak pasal-pasal saya menjual nama saya sebagai kakitangan awam jugak, kes nak lepas punye pasal. Habis segala-mala surat pengesahan jawatan, surat itu, surat ini yang memang ada saya bawak, saya tayang kat Puan Pegawai tu. Tapi.. biasalah... dia tu pompuan, orang pompuan kan memang leceh sket.. Pada saya, boleh je dia nak endorsed kan.. tapi dia kata dia tak berani, kalo saya nak saya kena tunggu ketua dia yang tengah meeting.... huhuhuuuu... Masa nih tiba-tiba saya nak merajuk dengan hubby tak pasal-pasal, sebab kalo dia ada.. tak laa saya susah buat kejadah nih sorang-sorang ... uwaaaaaaaaaaa.... :(
*
Ok takpelah masih ada harapan untuk saya. Dan agaknya Allah pun kesiankan saya, tiba-tiba ketua dia pun datang, means saya tak payah nak menunggu lama. Puan Pegawai tadi explain dengan ketua dia, dan tanpa banyak soal encik ketua tu kata... "ok takpe, lepaskan jer.. takde masalah, sebab memang itu orangnya kannn"... FUHHHHH!!!!! Mak rasa nak peluk jer encik ketua tu... memang hover... tapi mak tak buat... mau pengsan pulak orang tua tu kang.... wakkakakaaa.... :P
*
Maka akhirnya dapat lah saya borang JPN12 kaler biru tu, atau surat akuan JPN atau nama lainnya Surat Cabutan Kad Pengenalan apo yang dicabut pun mak tak tau
Dan berbekalkan surat biru itu, maka menapaklah saya ke pejabat KWSP semula bersama-sama Ainin dalam sling... Lebih kurang sejam jugaklah saya kat JPN tu. Dan ketika itu juga, saya rasa bersyukur sangat saya seorang kakitangan kerajaan... percaya atau tidak sebenarnya itulah yang membantu mempermudahkan urusan saya pada hari itu... Alhamdulillah... :)
*
Bila dah submit salinan fotokopi borang JPN12 tu, maka selesailah urusan saya di KWSP. Dapatlah kiranya permohonan saya itu diproses... Alhamdulillah lagi. Dan bagus juga saya dah dapatkan surat akuan JPN tu, sebab menurut kata pegawai KWSP tu, saya boleh guna surat tu untuk apa-apa urusan yang memerlukan pengesahan JPN... Alhamdulillah... kira lepas nih takde masalah laa kan kalo ada urusan yang nak guna cap jari mak nihhh... Memang CSI Vegas, Miami mahupun New York pun tak boleh nak detect cap jari mak tawww.... hahahahhaaaa.... *tiba-tiba gelak macam perogol bersiri*
*
Fuhhhhhhh... siap jugak saya taip entri pengalaman yang tak dapat saya lupakan semalam ini. Memang susah kalo ada masalah macam saya nih. Nasib baiklah urusan saya di JPN tu dapat dipermudahkan, kalo nak ikut saluran queue yang betul, memang tak settle urusan kat KWSP tu. Mesti nak kena ulang datang balik di lain hari... which is sangat malas hokehhhh... Nasib baik juga anak saya sangat baik semalam, tak merengek langsung walopun kena heret ke hulu ke hilir dalam sling... Sayang Ainin banyak-banyakkkkkkk.... Tak nak kawan abah.. *tiba-tiba*.. :P
*
Actually jari-jari saya nih mula bermasalah sejak zaman study saya. Saya rasa kulit jari saya tu alah pada chemicals yang saya dok handle zaman dulu tu.. itu laaa, orang handle chemicals pakai hand-glove, saya selalu malas nak pakai... Mungkin lah sebab tu kot, sebab sebelumnya takde pulak masalah tu. Tapi sejak zaman saya study masalah saya timbul... Pantang memain dengan sabun, gerenti menggelupas. Kalo masa study tu memang lagi kronik, tapi sekarang nih nampak ok sikit laaaa. Kesian saya kannnn... Eh ada ke sape-sape tau solution untuk jari-jemari bermasalah macam saya nih??? Mak memang dah give up... :D
Dan saya jeling-jeling cermin sambil pegang bantal seperti dalam gambar di atas tu, saya rasa semacam ada persamaan.. maka saya adalah ngeri... :P Rambut mak nih dah panjang sangat u ollssss... Dah susah 
Blogger Award 
